Ligt het aan mij, of heb jij dat ook? Dat je tijdens je vakantie veel minder aan je persoonlijke verzorging doet en er toch veel beter uitziet? Ik heb dat in ieder geval heel sterk. En natuurlijk snap ik dat je ontspannen bent tijdens je vakantie, maar het maakt bij mij niet uit of ik in een zomerzonnetje vakantie vier of bijvoorbeeld onlangs tijdens een koude supertrip in Polen liep te shinen.
Ik wil hiermee geen wetenschappelijk feit neerleggen, maar ik vind het wel interessant in hoeverre je eigenlijk opknapt van ontspanning en in hoeverre we een soort zelf opgelegd schoonheidsritueel aangaan.
Ik moet altijd nog denken aan een cliënt die het vreselijk grappig vond dat ik zei dat ze veel te snel door haar crème heenging. ‘Je verdient daar toch aan?’, zei ze. Nope, ik niet. Ik kan helemaal niet verkopen. Vind er niets aan en de marges zijn in mijn geval zo klein dat het totaal niet interessant is om daar veel tijd aan te besteden. Ik doe voornamelijk wat ik leuk vind. En ik vind huiden leuk en behandelingen bedenken. En zelf crèmes samenstellen door middel van etherische olie toevoegingen. Als iemand daar om vraagt dus.
Nee, ik ga liever uit van die ‘Schoonheid van binnenuit’ gedachte. Als ik niets op mijn huid smeer gaat het pijn doen, dus in mijn geval is het een noodzaak. Maar teveel smeren, is dat nou zo goed? Wij vergeten, of beseffen geloof ik niet, dat onze huid een beschermend orgaan is. Het grootste orgaan dat we bezitten. Het reguleert onze lichaamstemperatuur, beschermt onze organen, zorgt ervoor dat er geen akelige virussen en bacteriën zomaar naar binnen vliegen en dat we kunnen voelen. We slaan er zelfs energie mee op door de vorming van een vetlaagje, en dat is natuurlijk iets wat we ook niet teveel willen doen. O en wat denk je van de aanmaak van vitamine D? Hoppa, doet je huid voor je.
Geen wonder dus dat we lief moeten zijn voor ons vel. En voorzichtig. Niet teveel zon, je huid lekker soepel houden en vooral gezond leven. Dus waar zit nou die balans tussen verzorging van binnenuit en van buitenaf? Dit is een vraagstuk dat mij al jaren bezighoudt. De cosmetische industrie maakt dankbaar gebruik van onze onzekerheden. Ik zie eigenlijk steeds maar weer hetzelfde riedeltje voorbij komen. Anti-aging is denk ik het meest gebruikte en door mij gelezen woord. In al zijn diverse varianten, met formules, beloften en ingewikkelde toelichtingen. Alleen bestaan er geloof ik geen oudere mensen zonder rimpels. Dus klopt het dan eigenlijk nog wel?
En, in mijn schoonheidsspecialiste geval: waarom zijn wij eigenlijk niet leuk met rimpels? Althans, dat lijkt toch eigenlijk wel zo’n beetje de achterliggende gedachte te zijn. Terwijl de ‘achteruitgang’ gemiddeld ergens vanaf je twintigste intreedt. Net voor of nadat je hersenen helemaal rijp zijn. Dan zijn de rapen dus gaar! Kijk, als rouwtherapeut snap ik heel goed dat we niet geconfronteerd willen worden met onze sterfelijkheid. En die gaat gepaard met onze waarnemingen. Ik heb het zelf ook hoor. Als ik niet fit ben hangen mijn oogleden toch wel erg zwaar te hangen. Ik heb ook nooit begrepen waarom ik met zoveel vel rond mijn ogen geboren ben. En het is net niet genoeg om een ooglid correctie vergoed te krijgen. Maar ik ga er vanuit dat ik deze tekst toch echt op mijn beeldscherm neerplant, dus wellicht is dit terecht en is al dat vel voornamelijk in mijn eigen beleving overdadig. Hoop ik.
Tja, dit soort bevindingen zijn in mijn geval misschien niet handig. Omdat ik, onder andere, schoonheidsspecialiste ben. Maar ze zijn wel oprecht. En ik heb me een geweldige klantenkring, ik geloof het soms zelf niet! Ik heb serieus meerdere cliënten die al vanaf mijn begin bij me komen. En dat was in 1987. Ik schrijf het maar even zo, dan klinkt het hopelijk wat minder antiek. En gelukkig heb ik er een flink aantal mooie jongen mensen bij, de vergrijzing wordt daarmee bestreden en het levert mij de beste klantenkring ever op! En al die mensen kennen mij en mijn gedachtegoed.
Schoonheid van binnen en buiten. Ik wilde er mee verder, werd counselor en rouwtherapeut en haalde een propedeuse psychologie. Dat laatste voornamelijk voor de lol, want alles moet zo leuk mogelijk zijn, toch? En de eerste twee werden geïnspireerd door wat ik met al deze mooie cliënten heb mee mogen maken. Want zij maken van alles mee en helaas zijn ze ook niet allemaal meer onder ons. En ik? Ik blijf overpeinzen. Schoonheid van binnenuit? Studie afmaken? De boel combineren? Dat sowieso. Ik ben behoorlijk aan het kraken in de bovenkamer hoe ik dit gestalte ga geven de komende tijd.
Linda’s overpeinzingen dus.
Athys Huidverzorging Counseling & Rouwbegeleiding 